Beste mensen,
Wankel. Dat was Theo al de laatste jaren. ‘Niet vallen hoor’, hoe vaak moet hij dát niet hebben gehoord. Theo wuifde het weg. Hij viel echt heel vaak en stond ook weer op. Na zijn laatste val in huis wist hij dat hij niet weer zomaar overeind zou kunnen komen. Hij belde 112. In het ziekenhuis werd Theo zieker dan hij al was en midden in de nacht, Allerzielen was voorbij, is Theo in zijn slaap overleden.
Theo was geen vrolijke flierefluiter. Eerder een somberman die geen gemakkelijk leven had gekend. Maar toch, in ‘t Mosterdzaadje gingen er nieuwe wegen voor hem open. De ontmoeting met mensen, de erkenning van zijn vakmanschap en de vriendschappen. Heel langzaam aan kwam Theo wat beter in zijn vel te steken. In het boekje bij de jubileum cd van 25 jaar Mosterdzaadje vroeg ik wat ‘t Mosterdzaadje voor hem betekent. Dit was zijn directe antwoord.
“Daar hoef ik helemaal niet over na te denken. Voor mij is ‘t Mosterdzaadje een heilige tempel in alle opzichten. Nergens op de wereld een plek waar ik me zó lekker voel als daar. Van het begin af aan, zo lang als ik er kom”.
En dat is zo gebleven. Na het concert van 4 november hebben Dasha, Ksenia en Vital het Credo van Sergey Beltiukov voor hem gespeeld. Het was daarna heel lang stil. Tot het applaus voor Theo losbarstte.
Met vriendelijke groeten,
Paula Blom
Op donderdag 10 november om 14.00 uur is de afscheidsdienst in de Dorpskerk, Burgemeester Enschedelaan 65.
Vooraf kan vanaf 13.00 uur afscheid worden genomen van Theo in ‘t Mosterdzaadje.
Na afloop van de kerkdienst om ongeveer 15.00 uur is er gelegenheid tot condoleance in ’t Mosterdzaadje.