>> Geluidsopname van Pim’s afscheidsdienst in de Dorpskerk <<
Pim, (zoals ik hem heb ervaren)
Hij was geen spits, maar wel spitsvondig
meer een ‘vleugelspeler’
die vanuit de achterhoede, de keuken,
of vanuit de zijlijn, de opnamekruk,
het speelveld overzag en waar nodig
hand- en spandiensten verleende
hij sloeg niet slechts de bladen om aan de piano,
het instrument dat hem zo dierbaar was,
hij was de muzikale ziel, het zaadje,
waar de mosterd zijn ontstaan aan dankt
onopvallend, vanzelfsprekend aanwezig
met weinig woorden, welbespraakt
zonder spreekstalmeester te willen zijn
Zijn geest waart rond de vleugel,
waarop hij zijn eigen sterspeler was
zonder dat wij toehoorder konden zijn.
Wie hem gekend heeft mist hem blijvend!
Jan Bok
Juni 2017