Pianorecital ⓘ
Maria Ivanovich
Scarlatti, C.Ph.E. Bach, Paus, Scriabin, Bach/Busoni en Sabatés
Maria Ivanovich: Kracht en Gevoeligheid
De pianiste Maria Ivanovich (Barcelona) maakt op zondag 28 april om 15.00 uur haar optreden in ’t Mosterdzaadje. De muziek staat in het teken van Kracht en Gevoeligheid. Voor Maria was het na een heel bewogen jaar, de muziek die haar weer op krachten deed komen. Zij voert uit: 4 sonates Scarlatti, 12 variaties op Folia door C.Ph.E. Bach , 4 Memento Mori van Marcus Paus (première) , 2 Poems van Scriabin, Chaconne in D mineur van J.S.Bach/Busoni en tot slot het werk dat Jordi Sabatés (1948-2022) aan Maria Ivanovich opdroeg:. ‘Ectoplasma de Count Basie’.
Elk stuk dat ze gaat spelen is gerelateerd aan een van de dierbaren die ze in korte tijd heeft verloren. Muziek die ze graag hoorden, muziek die ze voor haar schreven of muziek die ze van iemand heeft leren kennen. Ze wil in dit programma haar geluk en dankbaarheid uiten dat ze deze mensen gekend heeft.
Kracht en gevoeligheid
“Ik maakt een diepgaande reis door ‘Kracht en Gevoeligheid’. Door middel van delicate melodieën en vastberaden akkoorden onderzoek ik het ingewikkelde evenwicht tussen kwetsbaarheid en kracht. Een noodzakelijke reis omdat ik afgelopen jaren met ernstige verliezen heb geworsteld. Toch schuilt er in de diepten van verdriet een stille kracht, een ontembare veerkracht die voortkomt uit tegenslag – het is deze combinatie van kwetsbaarheid en standvastigheid die de essentie van mijn optreden vormt. In ‘Power and Sensibility’ wordt de piano een vat voor catharsis, dat mijn diepste emoties, herinneringen en ambities kanaliseert. Van Skrjabins ongrijpbare gefluister waarvoor hij zelfs het woord ‘Inaferando’ creëerde, het diepe verdriet van Bachs Chaconne die rouwt om het verlies van een geliefde vrouw, Bachs zoon Carl Philipp Emanuels ‘Variaties op de Spaanse Folia’, een van de meest opnieuw bekeken thema’s uit de muziekgeschiedenis vanwege de wanhopige plechtigheid, de meedogenloze mars van de tijd afgebeeld in Paus ‘Memento Mori’ met zijn versteende echo’s van Dies Irae en verblindende helderheid, en zelfs tot de bijna kinderlijke vreugde en lichtheid van Sabatés ‘Ectoplasma van Count Basie’, waarin ik het geluk had dat hij een deel van mij had herkend, vat elk stuk een fundamenteel facet van onze menselijke ervaring samen. Door al deze aangrijpende composities vind ik troost in de echo’s van het verleden – de gefluisterde wijsheid van degenen die zijn vertrokken en die mij begeleiden op het pad van zelfontdekking en verlichting. Na tijden van ontberingen, diepgaand experimenteren en het lot in de ogen staren, ontstaat er altijd een nieuwe, delicate lichtheid. Kracht en subtiliteit verstrengelen zich en vlechten onschuldig een nieuw, krachtig begin. Laten we dus samen aan deze transformerende odyssee beginnen, terwijl we de fijne kneepjes van de menselijke conditie onderzoeken door het prisma van geluid. Moge de muziek in ons hart blijven hangen en ons herinneren aan de grenzeloze kracht die daarin schuilt – een kracht gevoed door liefde, herinnering en onuitputtelijke hoop op een vervullende toekomst”.
Maria Ivanovich voltooide haar studie onder begeleiding van Svetlana Bogino aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Novi Sad, waar ze ook werkte als docentassistent bij Piano Cathedra. In 2008 werd ze verkozen tot beste student van de Universiteit van Novi Sad. Ze heeft haar MA afgerond bij Vladislav Bronevetsky aan ESMúC, Barcelona, en heeft ook masterclasses gevolgd van onder meer Arkadi Volodos, Ricardo Descalzo, Noel Flores, Boris Berman en Sergio Perticaroli. Maria heeft talloze concerten gegeven in heel Europa en heeft meer dan veertig prijzen gewonnen op internationale pianoconcoursen, waaronder speciale prijzen voor hedendaagse muziek en F. Mompou-interpretatie. Actief op organisatorisch gebied, heeft ze gewerkt als directeur van het Internationale Pianoconcours Eugenia Verdet, Cor Artis Benefietconcerten en coördinator van het Internationale Muziekfestival en de Zomercursus van de Yablonsky Foundation.