zondag 19 november 2017 – 15.00 uur

VIOOL EN PIANO
Helma Leenhouts – viool
Jan Hoijtink – piano
Locatelli, Fauré, Prokofiev, Bach, Grieg

Helma Leenhouts en Jan Hoijtink

Helma Leenhouts en Jan Hoijtink

Op zondag 19 november om 15.00 uur geven de violiste Helma Leenhouts en de pianist Jan Hoijtink een prachtig concert in ’t Mosterdzaadje. Op het programma staan Locatelli, Fauré, Prokofiev, Bach en Grieg. Helma Leenhouts en Jan Hoijtink vormen al vanaf hun studie een duo en werden ook levenspartners. Zij treden regelmatig op en zijn een terugkerend muziek feest in ’t Mosterdzaadje waar ze al zeker twintig jaar het publiek weten te verrassen met de mooiste programma’s.

Locatelli staat bekend als een uitstekend musicus, een technische voorloper op Paganini’s virtuositeit en een gevoelig poëet. In de sonate Au Tombeauverwerkt Locatelli zeer treurige en pijnlijke ‘beelden’. Later bewerkte Eugène Ysaÿe uit bewondering en respect deze sonate en gaf hem de titel ‘Das Grab’ die de lading en het karakter van deze sonate precies weergeeft. De Sonate in A majeur van Fauré met zijn fijnzinnige emotionele uitdrukking verdient een speciale plek in het repertoire. Wat deze sonate zo aantrekkelijk maakt zijn de rijke melodieën die viool en pianopartij als partners gelijk doen opgaan. Het tweede deel heeft bijna een terughoudend en verlegen karakter. Saint-Saëns, de leraar van Fauré, was enthousiast en lovend over deze compositie.

Een wonderschone sonate van Bach is die in E Dur BWV 1016. In het intens expressieve Adagio is de vioolpartij een sopraan aria die Bach later in zijn cantates in Leipzig nog een keer gebruikt heeft. De structuur in het Allegro is typisch Italiaans, de frisheid en de beweeglijkheid van de melodische lijnen geven de uitvoerenden de gelegenheid hun virtuositeit te tonen. Edvard Grieg componeerde deze Vioolsonate in F majeur tijdens een vakantie in Denemarken.  Het werd ontvangen als het werk van een jeugdige componist die tot nu toe alleen de zonnige kant van het leven heeft gekend….ondanks de toch turbulente en donkere momenten in deze sonate. Volgens Grieg zelf was het een inkeer op het allerbeste in hem zelf. Je hoort duidelijk de invloeden van Schumann en Mendelssohn maar Grieg heeft in deze sonate ook veel Volksmuziek verwerkt zoals in het Allegro con brio waarin je de zo typische Noorse Hardangel-fiedel kunt horen met zijn bourdonsnaren. Ook Liszt was zeer blij met deze sonate.

Reacties zijn afgesloten.