Santpoort, 20 december 2022
Lieve vrienden van ’t Mosterdzaadje,
Theo Verheijen stemde meer dan 35 jaar de vleugel in ’t Mosterdzaadje. Hij overleed in november. Het ging niet helemaal goed meer met hem. Hij wist wél precies aan te geven wie zijn taak, die hij met toewijding vervulde, over mocht nemen. En zo geschiedde. Vanaf november komt Frank Bonarius van Andriessen Piano’s nu zorgen dat Theo zich niet in zijn graf hoeft om te draaien. Zijn ‘kind’ is in goede handen. Er wordt een aparte pot gemaakt voor het onderhoud van de vleugel. ‘Het Theo Verheijen Pianofonds’. Er zit al een beginnetje in doordat Theo in plaats van bloemen bij zijn afscheid een donatie vroeg voor ‘t Mosterdzaadje. En ook bij twee verjaardagsfeestjes werd voor het goede doel geld ingezameld. En dat goede doel was dus ‘t Mosterdzaadje. Het is nog wennen dat Theo niet meer bij Gea in de keuken op zijn plekje zit. Maar bij zijn foto op het kastje liggen zijn stemsleutels. Samen met Pim houdt hij de wacht.
Komt allen te samen! Misschien zingt het kerstkoor dat Emilia tekende dat lied wel. Het zou een oproep kunnen zijn. Komt allen weer naar ‘t Mosterdzaadje. Hoe meer zielen, hoe minder koud. Door het hele corona gebeuren is de loop er een beetje uit. Het concertbezoek is wellicht uit het systeem geraakt. Langzamerhand zie ik gelukkig wel weer wat oude bekende gezichten. Die weten nu dat er in de garderobe fleece dekentjes liggen voor over de koude ledematen. Nou hebben we nooit erg warm gestookt, dus zo’n verschil in temperatuur is er niet. Alleen wél in de rekening. Een lekker gevulde zaal maakt het net wat warmer. Dus…komt allen te samen! Ook fijn voor de musici en het maakt de beleving van samen luisteren nóg intenser.
Zelf ben ik er van overtuigd dat het meemaken van een concert, de wisselwerking voelen tussen musici en luisteraar, de stilte in jezelf ervaren en de gedeelde aandacht, veel voldoening geeft. En hoewel de reclames van de supermarkten ons willen doen laten geloven dat het pas kerstfeest is als je allemaal in liefde en glanzende aankleding rondom een overvloedig gedekte tafel zit, is dat helaas niet de ervaring van alle mensen onder ons. Al helemaal niet voor degenen die huis en haard hebben moeten verlaten en in een vreemd land op zoek zijn gegaan naar een veiliger woonplaats. Of de mensen die in barre omstandigheden achtergebleven zijn in oorlogsgebieden. Zonder hun mannen en zonen, altijd in angst voor de dingen die kunnen gebeuren.
Dat wij hier op deze plek op aarde terecht gekomen zijn, het besef van dit gelukkige toeval, is voor mij al genoeg om elke dag in dankbaarheid het leven te vieren. En omdat muziek helpt om de wereld iets mooier te maken, heb ik bijgevoegd twee maandagenda’s vol mooie concerten. Dit alles is mogelijk gemaakt door u allen als donateur en de inzet van velen!
Alle beste wensen voor het nieuwe jaar,
Paula Blom