Santpoort, 18 augustus 2022
In een wereld die razend snel en angstaanjagend aan het veranderen is, ga ik niet uitweiden over alles wat er mis gaat. Daar zullen jullie je net zo ongerust over maken. Ik hoop dat jullie deze mooie warme zomer goed zijn doorgekomen.
Verheug je maar alvast op de mooie concerten in ‘t Mosterdzaadje. De bezems zijn er met vereende krachten doorheen gehaald. Alles is er klaar voor ontvangst. Na twee jaar vol haperingen en onzekerheden staat er nu een agenda op poten waar je je vingers bij aflikt. In deze verontrustende tijd is en blijft het samen beleven van muziek, méér dan ooit, een weldaad voor de geest.
De concertuitvoeringen van vrijdagavond gaan zodra de wintertijd begint naar de zaterdagmiddag. Reserveren vooraf is van de baan. De toegang is weer vrij met collecte na afloop. En dit alles mits er geen nieuwe maatregelen gaan komen.
Kijk nog even goed naar de acceptgiro. Het is de laatste keer dat jullie die krijgen. Er komt een einde aan dit betalingssysteem. Volgend jaar moeten we iets anders bedenken om jullie er aan te herinneren dat de stichting zonder goede gaven geen concerten kan organiseren. Een andere inkomstenbron is er dan ook niet. Dat wij als stichting twee jaar lang de geannuleerde concerten hebben kunnen uitbetalen is aan jullie te danken. Evenals het feit dat de uitvoerenden die voor beperkt publiek optraden méér kregen uitbetaald. De musici waren in die tijd flink de klos. Zij willen nu voor ‘t Mosterdzaadje weer iets terugdoen, en halen het beste voor ons uit de kast.
‘t Mosterdzaadje wordt vanaf het prille begin gedragen door donateurs en vrijwilligers.
En dat begin is lang geleden. In 1982 begonnen Pim en ik aan de grootste klus in ons leven. Een bouwvallige trappenfabriek omtoveren tot muziektempel. In mei 1983 openden we de deuren voor het eerste concert. Het veertig jarig jubileum is wél iets om te vieren, maar eerlijk gezegd heb ik er weinig ideeën voor. Mochten jullie iets niet al te ingewikkelds bedenken, laat het dan horen.
De tekening dit keer is een coproductie van Emilia en haar zuster Olivia. De afbeelding spreekt voor zich. Dat hun generatie zal moeten leren leven met alles een stuk minder, zit er dik in.
Als je de wekelijkse concertaankondigingen nog niet krijgt, kun je je aanmelden via de website. Ik hoop jullie gauw weer te mogen begroeten.
Met zomerse groeten,
Paula Blom