vrijdag 8 oktober 2021 – 20.00 uur

Lost Connections
Joseph Puglia – viool
J.S.Bach, Pauline Oliveros, Kaija Saariako, Andrew Norman

Een unieke en ultieme verbinding door de muziek die Joseph Puglia op zijn programma heeft

Op vrijdag 8 oktober om 20.00 uur is de violist Joseph Puglia met een solo programma in ‘t Mosterdzaadje. De violist Joseph Puglia is niet de eerste de beste. Zijn solodebuut in het Concertgebouw werd in de pers geprezen als ‘uitzonderlijk’. Hij wist de zaal ‘aan de kook te brengen’. Joseph Puglia (New York) studeerde in Nederland bij Anner Bijlsma en Vera Beths. Zijn grote liefde voor Bach werd in hun handen verder gevormd. ‘In het laatste jaar tijdens de lockdown, merkte ik dat ik terugkeerde naar Bachs muziek. Maar voor het eerst kon ik zijn muziek opnieuw ontdekken, niet voor een publiek, maar voor mezelf, in mijn eigen tempo en op een ander instrument – de altviool. Deze verandering heeft me een diepere waardering gegeven, niet alleen voor Bachs genialiteit, maar ook voor het voorrecht dat we allemaal van muziek mogen genieten’, aldus Joseph Puglia. Het programma ‘Lost Connections’ heeft alles met de afgelopen periode te maken.

Het was al maanden onmogelijk om live contact te hebben met publiek. Gedurende deze periode voelde ik me net als een priester van wie zijn kerk was afgebrand: ik kon mensen niet bereiken om het “evangelie” te verspreiden dat voor ons allen essentieel is – muziek”.

Nu concerten weer mogelijk zijn, wil hij de zo gemiste verbinding tussen uitvoerenden en publiek weer herstellen. Dit concert biedt het publiek een kans om een echt intieme voorstelling te ervaren. Samen op zoek naar de betekenis van muziek.

Op het programma staan naast de onvolprezen Bach ook zelfs in ‘t Mosterdzaadje niet eerder gehoorde muziek van Pauline Oliveros, Kaija Saariaho en Andrew Norman .

Puglia is momenteel solo violist bij het Asko | Schönberg ensemble in Amsterdam, en geeft les aan de vioolfaculteit van het Koninklijk Conservatorium in Nederland.

Voor het YouTube kanaal van ‘t Mosterdzaadje werden er opnames gemaakt van hem waarin zijn grote meesterschap te zien en te horen is.

Over het programma schreef Joseph Puglia:

Bachs Partita #2 in D minor vormt het hart van dit programma, en als uitgangspunt voor onze verkenning van wat het betekent om deel te nemen aan een live muziekervaring. Het stuk is geschreven 300 jaar geleden, in 1720. Sommige musicologen denken dat hij deze partita vlak na de plotselinge dood schreef van zijn eerste vrouw, Maria Barbara. Op de titelpagina van de zes sonates en partita’s voor viool solo schrijft Bach alleen “Sei Solo. 1720″. Dit is Italiaans voor “Zes Solo’s”, maar betekent ook “Je bent alleen”. Sommige musicologen denken daarom dat de zes solosonates een manier waren voor Bach om zijn grote verlies door muziek te verwerken, en met name de beroemde Ciaconna werd als een Tombeau voor zijn vrouw geschreven.

Pauline Oliveros’ From Unknown Silences is een meditatie die ons allemaal in staat stelt om via muziek op een diep persoonlijke manier met elkaar te communiceren en met elkaar in contact te komen. Het publiek wordt uitgenodigd om samen met mij From Unknown Silences van Pauline Oliveros op te voeren. Oliveros zegt over haar muziek:

Er wordt geen conventionele notatie gebruikt. De partituur bestaat uit receptachtige instructies hetzelfde voor elke speler. Elke artiest is verantwoordelijk voor zijn eigen deel binnen de richtlijnen gegeven. Omdat er geen geschreven deel is om naar te kijken, kan alle aandacht van de artiesten worden besteed aan geluid en uitvinding.

Het stuk gaat over het vinden van een manier om te luisteren, te communiceren en contact te maken met alle aanwezigen. Omdat het publiek hier actieve deelnemers zijn, doorbreekt het ook de traditionele barrière tussen performer en publiek’.

Het volgende stuk is Kaija Saariaho’s Nocturne voor viool solo, geschreven kort na de dood van Witold Lutoslawski, en opgedragen aan zijn nagedachtenis. Saariaho’s muziek speelt met geluid op een manier die maakt het een perfecte voortzetting van de muziek van Oliveros. Het laatste muziekstuk op het programma is de Sabina van Andrew Norman, voor viool solo. Sabina is geïnspireerd door het bezoek van Norman aan de kerk van Santa Sabina in Rome. Hij schrijft hierover: ‘In oktober 2006 bezocht ik de oude kerk van Santa Sabina op de Aventijn in Rome. Ik kwam binnen heel vroeg in de ochtend, terwijl het nog donker was, en terwijl ik luisterde naar de ochtendmis keek ik naar de zonsopgang vanuit de kerk. Het licht in Santa Sabina is adembenemend; de grote lichtbeuk ramen zijn niet gemaakt van glas maar van doorschijnende steen, en wanneer het licht schijnt door deze ingewikkeld gevormde ramen verschijnen overal in de kerk lichtgevende ontwerpen marmeren en mozaïek oppervlakken. Toen ik die ochtend het licht zag groeien en veranderen, was ik… getroffen door zowel de omhullende, gouden warmte als de delicatesse en complexiteit van de effecten. lk schetste het materiaal voor dit stuk kort na die onvergetelijke ervaring’.

Dit stuk, en de kerk van Santa Sabina, is een metafoor van onze huidige muzikale situatie. Na de kerk van Santa Sabina, die zichzelf als een belangrijke plaats van aanbidding vestigde, werd verlaten in 1287 vanwege een uitbraak van de pest. Geen priesters durfden naar binnen te gaan en er werd geen mis gegeven totdat 1288. Na de heropening werd de kerk gerestaureerd en gerenoveerd. Ik hoop dat na onze huidige afschaffing van livemuziek over de hele wereld, kunnen we ons beroep herstellen en renoveren, en een nieuwe manier om ons eigen “evangelie” van muziek aan ons publiek te prediken”, aldus Joe Puglia.

Reacties zijn afgesloten.