Donateursbrief februari 2020

Santpoort, 19 februari 2020

Lieve donateurs,

Veel heb ik nooit gehad met leeftijd. Voelde kroonjaren niet als mijlpalen. Maar mijn aanstaande 70ste verjaardag kwam opdringerig binnen. Het leek opeens of ik daarmee de drempel van de ouderdom zou overgaan. Voor de jeugd behoor je vanaf je veertigste al tot de oudjes en voor de prille jeugd ben ik al heel lang stokoud. Maar gelukkig weet ik wel beter. In ‘t Mosterdzaadje vormen de ouderen in het publiek de meerderheid en wát voor publiek. Mensen die de moeite nemen uit hun stoel te komen en zich laten onderdompelen in een zee van muziek. Mensen met brede belangstelling en bespiegelingen over het leven. Wát zeventig, wát tachtig…zo lang je nog op je benen kunt staan is het leven prachtig.

Paula in de sneeuw 2020

Al die gedachten kwamen op in de bergen waar ik een weekje in de sneeuw ploeterde. Ging over de paden en sporen die ik vier jaar geleden nog samen met Pim ging. We waren daar in dat dorpje in Oostenrijk wel dertig jaar samen geweest, zogenaamd ons tweede thuis. Ik was er in goed gezelschap van vrienden en kon juist daarom denk ik, zonder verdriet maar in grote dankbaarheid terugdenken aan onze jaren daar. De lange tochten op de latten, de onvermoeibare dagen. We deden het allemaal. En ik doe het nog steeds. Alleen niet zulke grote afstanden meer en best vermoeiend. Maar op de tekening van Emilia sta ik er nog best kras bij.

Zo’n week weg van de dagelijkse bezigheden is een goede aanleiding om over van alles na te denken. Zou ik altijd wel vrij willen zijn? Geen verplichtingen meer willen hebben? Het lijkt aantrekkelijk. Of toch niet zo… Even vrij is heel goed, maar zo lang ik kan wil ik het werk dat ik doe voort blijven zetten. Het is een groot deel van mijn leven dat ik met velen kan delen.

Overigens vier ik mijn verjaardag op zondag 1 maart. Het pianoduo Stahievitch heeft, met mij in gedachte, een programma samengesteld. Een geschenk dat we samen kunnen uitpakken.

tekening van Emilia

In januari begon de run op concerten voor het nieuwe seizoen. In twee weken tijd was het seizoen van 2020 tot en met 2021 vergeven. De aanmeldingen worden steeds verrassender. De naam van ‘t Mosterdzaadje groeit onder musici nog altijd. Het aanbod kan al bijna niet beter als je de maandagenda’s van maart en april even goed bekijkt.

Ook voor jullie als donateurs is in april een speciaal concert met de cellist Pieter Wispelwey. Het wordt in elk geval Bach. Maar wat hij ook verder gaat doen, zijn ongelooflijke spel en zijn aanstekelijke verhalen waarmee hij de muziek omlijst, maken zijn optreden tot een groot feest. Met elkaar vieren we dan dat ‘t Mosterdzaadje drijft op donateurs en vrijwilligers.

En lang leve alle jonge mensen die nog steeds, in weerwil van alle frustraties, blijven kiezen voor de muziek.

Met vriendelijke groeten,

Paula Blom

Reacties zijn afgesloten.