EXPOSITIE november 2005

Schilderijen van Hanny Donker

In november hangen in ’t Mosterdzaadje de schilderijen van de Santpoortse Hanny Donker. Over haar tentoonstelling vertelt zij zelf:
“De afgelopen jaren kwamen er veel schilderijen uit de verf….maar plots stopte het! Er kwam ineens niets meer op papier…helemaal niets, terwijl, gek genoeg, mijn hoofd zo vol ideeën zat die eruit wilden, misschien wel te vol. Ik voelde wel de drang, en de beelden wemelden allemaal door mijn hoofd, maar het was teveel zodat ik geen keuze kon maken…

Mammoet

   Het is heel koud in dit gedicht.
   Zo koud – voorzichtig met je netvlies –
   dat je blij mag zijn om het alleen
   te hoeven lezen.

   Het is gemaakt van zwarte vingers
   en bevroren inkt. Het staat in gletsjers
   om me heen verrezen.
   Ik heb er lang in rondgedwaald.
   Ten slotte ben ik opgegeven,
   door de wind in slaap gefluisterd,
   weggedoken in de tijd –

   Sindsdien kijk ik omhoog door ijs
   en luister naar de eeuwigheid.

      Uit: ‘Alle Goeds’, 2001.
      Ingmar Heytze

Paard

   een dansende sprinkhaan
   het paard!

   trapt de lucht aan scherven
   dat het glas rinkelt!

   ratelt voorbij en het zwaard
   van zijn adem bliksemt!

   en zijn stem galmt!
   en zijn hoef graaft
   de donder op!

   Uit: ‘Portret van een landschap’, gedichten 1953-1997.
   Leo Herberghs

Iets of iemand anders deed dat toen voor me: de poëzie. Ik begon de beelden die ik kreeg bij de gedichten die ik las te verbeelden en dat ging ineens met een vaartje van een schilderij per een/twee dagen. Het gedicht gaf me nét de stimulans die ik op dat moment nodig had…

Op twee padden

   Twee padden hadden te Maasbracht
   een soort van circustoer bedacht.
   De eerste pad zat op de tweede
   door wie een rijwiel werd bereden
   en riep luidruchtig door de stad:
   “Ik rijd hier op een rijwielpad.”

      Kees Stip

En ook nu weer, paste de stijl van het schilderij zich aan, aan de sfeer die ik zelf uit het gedicht haalde, aan hoe ik me voelde. Het ging als vanzelf…de “Stip”jes werden in een simpele blijde vorm gegoten, zoals ik voor kinderen tekende, de Mammoet kreeg iets ijzig ijls mee, maar ook met een betrokken warmte van berusting…Het Paard overdonderde me…en in Schimmel kwamen, als vanzelf, vage beelden in het raam tevoorschijn…”
t/m 27 november voor en na afloop van de concerten.
Ook op afspraak: tel.023-5372699

Reacties zijn afgesloten.