OPENING VAN HET NIEUWE SEIZOEN
David Nicastro – altviool
Patrick Hopper – piano
o.a. Brahms en Hindemith
David Nicastro en Patrick Hopper openen seizoen in ‘t Mosterdzaadje
De spits van het nieuwe seizoen in ’t Mosterdzaadje wordt op vrijdag 8 september om 20.15 uur afgebeten door de altviolist David Nicastro en de pianist Patrick Hopper met een uitdagend programma voor de echte kamermuziekliefhebber. Bach, Brahms, Britten en Bartók.
David Nicastro werd in New York geboren, groeide op in Den Haag en studeerde in Boston zowel Engelse literatuur als viool. Op dit moment speelt hij in de Philadelphia Orchestra. Met dit orkest, één van werelds bekendste orkesten, maakt hij deze zomer een tournee door Europa en kon hij met zijn oude schoolvriend Patrick Hopper dit concert in ’t Mosterdzaadje afspreken. Zij vormden tijdens hun schoolperiode waarin ze beiden al muzikaal veel te betekenen hadden, een spraakmakend duo. Nu voor het eerst sinds 16 jaar weer een concert samen.
Het concert wordt geopend met drie delen uit de Suite nr.6 van Bach, oorspronkelijk voor cello geschreven, maar de diepe, zielvolle klanken klinken even prachtig op een altviool.
Brahms componeerde op het laatst van zijn leven twee sonates voor klarinet die hij tevens bewerkte voor altviool. De muziek heeft alle kenmerken van Brahms’ latere stijl: lyrisch en zangerig, met onderliggende passie en melancholie in de eerste twee delen. Het derde deel is van een verfijnde elegantie, en het laatste deel een energieke Vivace.
Na de pauze twee werken die voor de Amerikaanse altviolist William Primrose geschreven werden. Britten haalde Primrose over naar Engeland te komen om daar een muziekfestival van hem te bezoeken. Toen de beroemde altviolist dat deed beloonde Britten hem met een muziekstuk. Het zijn variaties op twee liederen van John Dowland en Britten varieert op de subtiele harmonische kleuren en de subtiele wendingen. Zijn compositie heet “Lachrymae” en betekent ‘tranen’.
William Primrose vroeg Bela Bartók (die toen in New York woonde) een altvioolconcert voor hem te schrijven. Eigenlijk was Bartók al gestopt met schrijven maar het spel van Primrose haalde hem over. Toen hij het werk in concept klaar had zou Primrose de componist bezoeken en het stuk op speelbaarheid keuren. Door een ongelukkige toeval dat Primrose geen parkeerplaats kon vinden en doorreed naar huis, heeft hij Bartók nooit meer ontmoet omdat hij stierf. Een leerling van Bartók, Tibor Serly, heeft het gewaagd om van alle fragmenten een orkestversie te maken. Het resultaat is omstreden, maar toch zijn muzikanten blij dat er toch deze prachtige muziek is vastgelegd.