vrijdag 4 juni 2010 – 20.15 uur

MirAnDa TRIO
Mirjam Rietberg – harp
Anna Azernikova – zang
Dasha Beltiukova – fluit
met
Ekaterina Lazareva – altviool
Saint-Saëns, De Falla, Hasselmans, Albéniz,
Hindemith en Ibert

Het MirAnDa Trio met Gitana en de altvioliste Ekaterina Lazareva

Het MirAnDa Trio

Het concert op vrijdag 4 juni om 20.15 uur zal worden gegeven door het MirAnDa Trio en de altvioliste Ekaterina Lazareva. In de combinatie harp, fluit en zang wordt werk uitgevoerd van Saint-Saëns, De Falla, Hasselmans en Albéniz. De altvioliste komt speciaal uit Londen over om de Sonate voor altviool solo van Paul Hindemith uit te voeren.

Het MirAnDa Trio gaat in juni enkele concerten geven in Moskou en willen het programma, dat “Gitana” heet, voor ze daar het grote podium betreden, eerst nog een keer in het hun vertrouwde Mosterdzaadje uitvoeren. Het trio bestaat uit: Mirjam Rietberg – harp, Anna Azernikova – zang en Dasha Beltiukova – fluit. Op hun programma staan drie Franse tijdgenoten, allemaal begin 20ste eeuw waarvan Ravel een speciale band had met Spaanse muziek en bevriend was met De Falla en Albéniz. Albéniz was een warmbloedig, humoristisch en kleurrijk persoon het geen terug te horen is in de muziek. Het is ook zijn verdienste dat de Spaanse muziek uit haar isolement kwam. Ook is de Spaanse volksmuziek terug te horen in de liederen van De Falla. Deze beroemde cyclus van volksliederen werd speciaal voor het MirAnDa Trio bewerkt door Kjell Hählen. Eveneens een bewerking van hem zijn de zigeunermelodieën van Dvořák.

Ekaterina Lazareva

De altvioliste Ekaterina Lazareva komt uit Wit-Rusland waar zij in Minsk studeerde aan het Wit-Russische Staats Conservatorium en in 2009 afstudeerde, Zij won veel prijzen en nam deel aan internationale festivals. Zij werd o.a. beloond met een studiebeurs. In 2009 vertrok ze naar Londen waar zij haar muziekcarrière voortzette. Voor de gelegenheid dat ze samen met het MirAnDa Trio op het podium staat speelt zij mee met harp en fluit in twee subtiele Franse stukjes van Ibert.

Paul Hindemith (1895-1963) bespeelde bijna elk instrument, maar de altviool was zijn lievelingsinstrument. Hij componeerde 7 altvioolsonates. De sonate opus 25 nr. 1 die op het programma staat komt uit 1922. Het is een expressionistisch stuk muziek zoals in de schilderkunst. De melodische lijnen zijn hard, de toonkleuren zijn fel en de ritmes bepaald onzachtzinnig. Het is een soort spektakelstuk waarin altviolisten een gevecht met hun instrument aangaan en zich meestal met een speciale strijkstol wapenen. “Van flinterdunne, naargeestige dubbelgrepen tot een in blinde razernij voortjakkerende beweging….” Wild, schoonheid van toon is secundair belang. Hij behoorde tot ‘de modernisten’, geïnteresseerd als hij en zijn vele kunstbroeders in Berlijn, waren in de nieuwe kunstuitingen. Hij had ideeën over ‘die Gebrauchsmusik’, muziek als middel om de mensheid politiek bewust te maken. Te vergelijken met zijn tijdgenoten Brecht en Eisler. Aanvankelijk dacht het nazi-regime hier een goede propagandist te hebben gevonden, maar al in 1929 werd hij van ‘jodensympathie’ beschuldigd en kwam zijn werk stuk voor stuk op een zwarte lijst. Zijn muziek mocht niet de Duitse waarden vertegenwoordigen. In 1937 vertrekt hij met zijn vrouw naar de Verenigde Staten. Tegen deze achtergrond, de tijd van zoveel vernieuwingen en politieke onrust, is de altvioolsonate opus 25 van Paul Hindemith een stuk dat als een onvergetelijke muzikale gebeurtenis beleefd kan worden.

Reacties zijn afgesloten.