PIANO EN FLUIT
Femke de Graaf – piano
Romana Goumare – fluit
Mozart, Telemann, Schubert, Messiaen, Poulenc
Romana Goumare en Femke de Graaf, een duo van grote klasse
Op vrijdag 26 november om 20.00 uur treden in ’t Mosterdzaadje op de pianiste Femke de Graaf en de fluitiste Romana Goumare. Een duo van grote klasse met een prachtig programma waarin werk wordt uitgevoerd van Mozart, Schubert, Messiaen en Poulenc.
Het Andante voor fluit en orkest van Mozart werd geschreven in opdracht van de Belgische amateur fluitist Ferdinand De Jean. Mozart had eigenlijk een hekel aan de fluit, maar als een rijk man je een opdracht geeft, dan wil je als componist ook wel eens je principes opzij zetten. Gelukkig, want Mozart schreef prachtig voor de fluit en is er daarna ook van gaan houden.
Van Poulenc wordt de beroemde Sonate voor fluit en piano uitgevoerd. De moeder van deze Franse componist speelde verdienstelijk piano en bracht haar zoon de eerste kneepjes van het vak bij. Zijn levenslange liefde voor Mozart werd hem met de paplepel ingegoten. Hij had een voorliefde voor blaasinstrumenten dat waarschijnlijk gevoed werd door het hoge niveau van spelers in Frankrijk. Een hele reeks sonates schreef hij voor blaasinstrumenten en piano. Voor deze sonate kreeg Poulenc een opdracht van de Elizabeth Sprague Cooldige Foundation in de Verenigde Staten. Hij nam de opdracht aanin begin 1956, maar stelde het werk er aan steeds maar uit, omdat hij verdiept was in zijn opera Dialogues des Carmélites. In de zomer van 1956 begon hij energiek aan zijn sonate en de invloeden van zijn opera zijn er in terug te horen. Een jaar later gaat het stuk in première en werd een groot succes. Uit de kritieken van toen: “Een grote regenboog aan melodieën” en “Poulenc op zijn best en zelfs nog een beetje beter”.
Poulenc werd in zijn werk ook geïnspireerd door Schubert. In de winter van 1910-1911 kocht de toen elfjarige Francis de bladmuziek van Schuberts Winterreise. Hij zegt daarover: “Het ene na het andere wonder trok aan mij voorbij(….) Ik ontdekte drie belangrijke dingen tegelijkertijd: de schoonheid van de vrije natuur, de winter en de sublieme vertolking daarvan. (….) Door Schuberts muziek gebeurde er iets zeer diepgaands met mij”. Poulenc heeft zelf verschillende keren bevestigd dat hij zijn techniek voor het schrijven van melodieën perfectioneerde door de liederen van Schubert goed te bestuderen en uit te voeren. Het nauw verweven samenspel tussen stem en piano bij beiden is opvallend, evenals een grote voorliefde om voortdurend te moduleren tussen majeur- en mineurtoonsoorten. Een mooie combinatie met de fluitsonate van Poulenc is dan ook de Arpeggione sonate van Schubert. Origineel geschreven voor het in onbruik geraakte instrument ‘Arpeggione’ (een kruising tussen een gitaar en een cello), tegenwoordig veel gespeeld door altviool en cello en gelukkig is er ook een mooie bewerking voor fluit van gemaakt door Peter-Lucas Graf.
Messiaen was zijn leven lang geïnteresseerd in vogels en de verklanking van vogelgeluiden. Le merle noir schreef hij in 1952 en was zijn eerste werk helemaal gebaseerd op vogelgezang. Hij schreef het werk als fluit examenstuk voor het Conservatorium in Parijs, waar hij ook docent compositie was.
De pianiste Femke de Graaf werd na haar afstuderen aan het Conservatorium van Amsterdam de correpetitor van de Jong Talent klas aan hetzelfde conservatorium. Zij speelde mee in verschillende kindervoorstellingen en maakte een programma over het huwelijk van Clara en Robert Schumann. Zij vormt met Romana Goumare een vast duo. Daarnaast is zij ook regelmatig solistisch op het podium.