maandag 25 april 2011 – 15.00 uur

2e Paasdag

BELTIUKOVA SISTERS
Dasha Beltiukova – fluit
Ksenia Beltiukova – viool
m.m.v. Vital Stahievitch – piano
Brahms, Ibert, Debussy, Glinka en Beltiukov

Beltiukova Sisters & Vital Stahievitch

Ksenia en Dasha Beltiukova

Op Tweede Paasdag, maandag 25 april om 15.00 uur zijn in ’t Mosterdzaadje drie grote talenten uit Wit-Rusland te horen die hun krachten hebben gebundeld in een weergaloos goed trio. Het zijn Dasha Beltiukova – fluit, Ksenia Beltiukova – viool en Vital Stahievitch – piano. Op het programma: Glinka, Brahms, Poulenc, Debussy, Ibert en Beltiukov.

Het concert wordt geopend met de aartsvader van de Russische romantiek, Michael Glinka. Hij gebruikte als eerste in zijn muziek de Russische volksmuziek en laat de Russische ziel spreken. In de combinatie viool, fluit en piano worden drie liederen uitgevoerd. Ook heel romantisch, lyrisch en virtuoos is de Sonate voor piano en viool die Brahms op 46 jarige leeftijd componeerde. Hij schrijft voor de twee instrumenten gelijkwaardige partijen en dat schept veel speelplezier. Vital Stahievitch en Ksenia Beltiukova zijn goed aan elkaar gewaagd. Eerst in de serie het Debuut stonden ze op alle grote podia in Nederland, later in de serie Young Masters on Tour, betraden ze belangrijke zalen ook in Europa.

Na de pauze de Sonate voor fluit en piano van Poulenc. Op de première van dit stuk in 1957 in Strasbourg zat de componist achter de vleugel en speelde Jean-Pierre Rampal de fluit. Dasha Beltiukova zal met haar adembenemende techniek en grote zeggingskracht er niet voor onder doen. Poulenc was een ‘feestbeest’. Hij hield van het uitgaansleven en de jazz. Toch zit er in dit werk veel melancholie maar dat spat met vuurwerk in het laatste deel uit een.

Vital Stahievitch

De viool en piano sonate van Debussy was een van de zes sonates die hij zou schrijven voor piano met verschillende instrumenten. Daar heeft hij er, voor zijn dood in 1918, jammer genoeg maar drie van voltooid. Debussy leed onder de eerste wereldoorlog en hij was ziek. De violist met wie hij deze sonate in première bracht vond even later ook de dood op het slagveld. Deze sonate was zijn allerlaatste compositie. Toch is het geen droevige muziek, eerder lyrisch. De subtiele klanken resulteren in een haast magisch effect dat het publiek lijkt te betoveren.

Dan nog in trio vorm de Interlude van Jacques Ibert. Een spannend stuk met Spaans temperament. Tot slot twee composities van Sergey Beltiukov, de in Minsk woonachtige vader van Dasha en Ksenia. Het Credo, huiveringwekkend mooi, werd geschreven in opdracht ter herdenking van de ramp in Tsjernobyl, toen tien jaar geleden. Deze maand is het 25 jaar geleden dat de kerncentrale daar groot leed veroorzaakte. Tot slot het stuk Tamburin waarin op ritmische wijze de hectiek in de stad wordt verklankt.

Beluister hier de Credo van Sergey Beltiukov.

Reacties zijn afgesloten.