Santpoort, 22 augustus 2015
Lieve vrienden van ’t Mosterdzaadje,
Met twee boeken van A. den Doolaard als reisgids in de koffer, stapten we op het vliegtuig naar Macedonië. Met de feestelijke afsluiting van het seizoen nog in ons hoofd blikten we tevreden terug op de afgelopen tachtig concerten. Alweer een bijzonder, gevarieerd en kwalitatief hoog jaar achter de rug.
De run op inboeken op 1 april was dit jaar nog groter dan voorgaande jaren. De agenda zat om half 9 ’s morgens al helemaal vol. Dat deed ons besluiten met deze beruchte en beroemde traditie te breken en het volgende seizoen gedeeltelijk in te vullen met musici die al zo vaak de boot misten. Best een lastige en nieuwe taak erbij. Het toeval binnen de programmering is dan verdwenen, maar ook niet meer vijf liedrecitals achterelkaar.
Macedonië was trouwens méér dan de moeite waard en één week te kort. We boften wel want in Nederland werd de kachel gestookt, en normaal zitten we die tijd in de tent. Kamperen deden we daarna op een prachtig NTKC terrein in de Maashorst ten tijde van een heuse hittegolf. Onder de bomen en vlakbij een zandafgraving met helder water, was het goed uit te houden. En dan denk je nog wekenlang vrij te zijn en maak je allerlei afspraken en plannen waar heel weinig van terecht komt. Zelfs niet van het kamperen met de kleinkinderen. Maar…wat nu wél een keer lukte, was het bijwonen van een orgelconcert in Scheveningen. Daar bespeelt elke donderdag om 13.00 uur Patrick Hopper uit een soort idealisme het orgel van de Heilige Antonius Abtkerk. Een art deco monument met prachtig mozaïek en een geweldige akoestiek. Patrick Hopper, in ’t Mosterdzaadje een geliefd pianist, maakt al 15 jaar onze veel bezochte website. Op 27 augustus geeft hij zijn 200ste orgelconcert. Ga er heen, zou ik zeggen.
Afgelopen jaar moesten wij voor het eerst de erkenningssubsidie van de gemeente missen. Ook dit seizoen zullen we onze eigen broek op moeten houden. Daar zijn we best trots op. Met elkaar houden we een uniek podium in stand. Daarom hopen we heel erg dat alle donateurs weer meedoen. Veel nieuwe instroom is er niet, helaas natuurlijk verloop wél.
Het dorpsfeestconcert met de zusjes Beltiukova (fluit en viool) en de pianist Vital Stahievitch was een groot succes. De betoverende sfeer in een bomvolle dorpskerk vormde een groot contrast met de luidruchtige muziek rond de kermisweek. Voor bezoekers van ’t Mosterdzaadje de opmaat van al het moois dat weer komen gaat en waar naar uitgekeken wordt.
De storm die over Nederland raasde velde een grote boom waaronder juist onze kabel zat. Een week geen telefoon, televisie en internet. Lekker rustig zou je denken, toch voelt het anders. Maar wat een luxeprobleem als je weet dat er wereldwijd 58 miljoen mensen op de vlucht zijn voor oorlog, geweld en armoede, op weg naar een beter leven. Dan besef je hoe benijdenswaardig ons bestaan hier is. Kunnen we daar niet wat meer van delen?
Zo mag ik regelmatig deelgenoot zijn in de belevingswereld van een bijna tweejarige kleindochter. Met haar wandelen is een groot avontuur. De omgeving wordt helemaal verkend. Iedere hond, kat, elke paal, hek, stoep, automatische deuren, tuinen, takjes en torretjes. Niets ontgaat haar blik. En je kijkt dan met haar mee, door die alles ontdekkende ogen en daar kan ik dan heel blij van worden.
Net als van al die fantastische musici die de komende tijd weer speciaal voor ons het beste uit zichzelf en hun instrument halen. Zij verheugen zich op het concert in ’t Mosterdzaadje en hun publiek. Wij mogen er met elkaar naar luisteren.
Tot ziens, ook namens Pim Reiding,
Paula Blom