DUO SAXOFOON & PIANO
Akane Takada – piano
David Cristóbal Litago – saxofoons
Boutry, Rachmaninoff, Nodaïra, Kalinkovich, Albéniz
Een Spaanse top saxofonist en een Japans pianiste van grote klasse
Op vrijdag 13 maart om 20.00 uur zijn te gast in ’t Mosterdzaadje de Japanse pianiste Akane Takada en de Spaanse saxofonist David Cristóbal met een bijzonder programma met werken van Kalinkovich en Rachmaninov (Rusland), Boutry en Debussy (Frankrijk) Nodaïra (Japan), Lutoslawsky (Polen), Mompou (Catalunië) Albéniz (Spanje).
Het samenspel tijdens het gerenommeerde SON festival in Madrid van deze twee top musici was zo’n groot succes, dat een vervolg niet kon uitblijven. Zo treden zij nu regelmatig op onder de naam Duo Cristóbal-Takada. Met hun zo totaal verschillende achtergronden brengen ze het beste van twee werelden samen. Dat weerspiegelt ook in de mooie en uitdagende programma’s die ze samenstellen.
Duo Cristóbal-Takada begint het concert met een compositie van de Russische componist Kalinkovich. Zijn stuk Capriccio is geïnspireerd op de Caprice 24 van Paganini en dat is ook te horen. Vervolgens gaan ze verder met het Divertimento van Boutry. Deze Fransman studeerde op 11-jarige leeftijd al aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Parijs. Hij behaalde acht eerste prijzen in vrijwel alle vakken op het conservatorium en won vele grote prijzen waaronder de Prix de Rome (1954 als componist) en het Tsjaikovski piano-concours (1958 als pianist). Hij componeerde veel voor saxofoon waaronder het Divertimento. Oorspronkelijk voor altsaxofoon en harmonieorkest, maar in het Mosterdzaadje voor altsaxofoon en piano. Claude Debussy componeerde het solo fluitstuk Syrinx in 1913 voor de fluitist Louis Fleury. De titel van het stuk komt van de mythe van de amoureuze achtervolging van de Griekse nimf Syrinx door de god Pan. Toen Syrinx zichzelf in riet veranderde om aan Pan te kunnen ontsnappen, sneed Pan een fluit van dit riet om zijn verdriet te kunnen bezingen; de panfluit.
Verder met iets heel anders; de Japanse componist Nodaïra. Hij studeerde aan de Tokyo National University of Fine Arts and Music. Daarna vervolgde hij zijn studie, net als Boutry, aan het conservatorium van Parijs. Als componist werden tot nu meer dan 80 werken gepubliceerd. Arabesque III componeerde hij in 1981 voor saxofoon en piano. Als laatste stuk voor de pauze het bekende Vocalise van Rachmaninoff. Eigenlijk een lied voor de stem van een sopraan of tenor. Deze vocalise wordt meestal geheel gezongen met de ‘ah’ klank. De populariteit is zo groot dat het stuk gearrangeerd is voor vrijwel alle verschillende instrumentenbezettingen…
Na de pauze is er dan de beurt aan Lutoslawski. Deze Poolse componist ontwikkelde zijn techniek onder Nazi- en Stalinisische censuur, maar na de dood van Stalin verbeterde zijn situatie en veranderde hij zijn stijl naar de compositiestijl georiënteerd op Bartók en Stravinsky. Vanaf het midden van de jaren 80 veranderde hij nogmaals; nu meer in de richting van het Franse impressionisme. De Dance Preludes componeerde Lutoslawski direct na de moeilijke periode van de tweede wereldoorlog en is nog altijd een van zijn meest populaire werken. Oorspronkelijk componeerde Lutoslawski het stuk voor klarinet en piano, maar hij maakte ook al snel twee orkestrale versies. Alle 5 delen zijn gebaseerd op Poolse volksmuziek.
Iets heel anders, de Catalaanse componist Mompou. Hij studeerde oorspronkelijk piano, maar was dermate verlegen en introvert dat een carrière als solopianist onhaalbaar was. Vandaar zijn beslissing om componist te worden. Hij had het niet gemakkelijk door de Duitse bezetting, De Spaanse Burgeroorlog en zijn financiële situatie. Vandaar dat hij vaak niet eens aan componeren toekwam; hij werkte dan ook maar liefst van 1938 tot 1957 aan de Variations sur un thème de Chopin. En tot slot mag natuurlijk een Spaanse compositie niet ontbreken. Éeacute;n van de grootste Spaanse componisten Albéniz. Oorspronkelijk componeerde hij de Suite Española voor piano solo, maar ook hier zijn vele arrangementen te vinden. Zoals gebruikelijk voor Albeniz vertegenwoordigen de stukken verschillende regio’s en muzikale stijlen in Spanje.
Akane Takada is een Japanse pianist, afgestudeerd aan het Tokyo College of Muziek, het Koninklijke Conservatorium Den Haag en het Rotterdams Conservatorium in het hoofdvak piano. Ze ontwikkelde haar hedendaagse muziek repertoire, terwijl ze betrokken was bij de Ligeti Academy. Als solist, ontving ze de 1e prijs in de Prix Harmonie 2011, en speelde ze de drievoudige concerten van Beethoven met Codarts strijkorkest onder leiding van Arie van Beek in De Doelen in 2010. Zowel als solist als lid van ensembles, speelt ze op internationale muziekfestivals en masterclasses.
David Cristóbal studeerde aan het conservatorium ‘Musikene’ in San Sebastian (Spanje), bij Eric Devallon, Juan Manuel Jiminez en Tomas Jerez. Hier voltooide hij zijn bachelor met een 10 met onderscheiding; de hoogst mogelijke waardering. In 2009 ontving hij de titel ‘Experto Universitario en Interpretacion Musical’ (universitaire expert in muzikale interpretatie) aan de universiteit van Andalusië. In 2011 ronde hij met succes zijn Master of Music af aan het Conservatorium van Amsterdam bij Arno Bornkamp. Gedurende een half jaar van zijn masterstudie studeerde hij bij Claude Delangle en Christophe Bois aan het CNSM te Parijs. David was prijswinnaar in de ‘Caja Madrids Chamber Music Competition’ (2007) en het ‘Concurso Internacional de Benidorm’ (2008). Daarnaast kreeg hij een studiebeurs toegekend van de provincie Navarra welke zijn master in Amsterdam mogelijk maakte. David volgde lessen bij o.a. het Diastema Saxofoonkwartet, Vincent David, Jean-Marie Londeix en Jean Denis Michat. In 2014 won David een donatie van het Prins Bernhard Cultuurfonds, welke het mogelijk maakte om begin 2015 een nieuwe sopraansaxofoon aan te schaffen.
Meer informatie op www.davidcristoballitago.com