FLUIT FESTIJN
Dasha Beltiukova – dwarsfluit
Julie Moulin – dwarsfluit
Vital Stahievitch – piano
Marin Marais, Bizet, Damase, Poulenc en Beltiukov
Ode aan de fluit
foto: Julia Kurdiukova
Liefhebbers van een knap staaltje dwarsfluit muziek komen op zondag 31 mei om 15.00 uur in ’t Mosterdzaadje gegarandeerd aan hun trekken. Zelfs mensen die denken dat fluit niets voor hun is zullen versteld staan van de klanken die uit dit instrument getoverd worden door door twee topfluitistes Julie Moulin en Dasha Beltiukova. Zij worden begeleid door de pianist Vital Stahievtich, ook niet bepaald de minste. Op het programma staan werken voor solo, duo en trio van Poulenc, Taktakishvili, Damase en Beltiukov.
De twee fluitistes ontmoetten elkaar tijdens een concert. De Franse Julie Moulin is fluitiste van het Koninklijk Concertgebouw Orkest. De Wit-Russische Dasha Beltiukova verbonden aan kamermuziek ensembles. Er ontstond het idee om een programma samen te stellen waar dwarsfluit, als solistisch instrument, centraal zou staan. En bij deze: Een ode aan de fluit. Een concert vol rijke klankkleuren, virtuositeit, dansend en zingend. Twee fluitscholen, de Franse en de Russische, samengebracht in één concert.
De beroemde sonate van Poulenc met zijn subtiele transparante melancholische Franse klanken, met zijn finale waarin het Parijse uitgaansleven wordt verklankt zoals dat in 1957 moet hebben geklonken, waarvan de premiere werd uitgevoerd door dé fluitist van de eeuw: J.P. Rampal. Frans zijn ook de componisten Marais, Bizet en Damase. Van deze laatste componist wordt een trio voor twee fluiten en piano uitgevoerd. Het is een vrolijk en vituoos stuk opgedragen aan dezelfde Rampal. De Russische school wordt in het programma vertegenwoordigd door Taktakishvili (Georgië) en Beltiukov (Wit-Rusland). Van Taktakishvili wordt een stuk uitgevoerd uit 1968, gebaseerd op Georgische volksmuziek, ritmische en dansend, maar ook de meer dramatische muziek uit de Kaukasus. Grappig is het stuk “Olivia” dat Sergey Beltiukov schreef voor zijn kleindochter in Nederland. Huiveringwekkend mooi is het Credo, ook van zijn hand. Werk dat Beltiukov schreef in opdracht van de regering bij de herdenking van 10 jaar Tsjernobyl.
De Franse fluitiste Julie Moulin studeerde aan het Conservatoire National Supérieure Musique et Danse de Lyon bij Philippe Bernold, Julien Beaudiment en Gilles Cottin en sleepte diverse prijzen in de wacht, waaronder de eerste prijs in het Concours Maurepas van 2007. In het Concours de flûte Jean-Pierre Rampal van 2008 bereikte ze de halve finale. Moulin speelde o.a. in het orkest van de Opéra national de Lyon, het Orchestre d’Auvergne en het BBC National Orchestra of Wales. Na enige tijd aan de Orkestacademie te hebben deelgenomen trad ze in maart 2011 als tweede fluitist en altfluitist toe tot het Koninklijk Concertgebouworkest. Naast haar werkzaamheden bij het Concertgebouworkest is Julie Moulin actief in de ensembles Alter Duft en Quintette K en vormt ze een duo met harpiste Agnès Clément.
De Wit-Russische fluitiste Dasha Beltiukova werd geboren in Minsk in een muzikale familie. Zij studeerde aan het Muziek College te Minsk. In 1990 maakte ze haar debuut in het Concertgebouw van Minsk. Zij heeft deelgenomen aan internationale muziekwedstrijden en masterclasses (o.a. bij Aurèle Nicolet, Trevor Wye en Jacques Zoon). Als soliste heeft Dasha vele malen gespeeld met kamer- en symfonieorkesten in Wit-Rusland. Dankzij haar groeiende populariteit in Belarus zijn er verschillende tv- en radio-opnames van haar concerten gemaakt. Dasha heeft een serie van concerten en masterclasses in China (Zhengzhou University) gegeven. In 2004 heeft ze haar Master opleiding aan het Conservatorium van Amsterdam (bij Harrie Starreveld) afgerond. Tegenwoordig treedt Dasha zowel solistisch, als met haar ensembles op in Europa en er buiten. www.magicflute.nl
Vital Stahievitch is een begaafd pianist. Vital begon zijn muzikale carrière in Minsk waar hij studeerde aan het Muziek College en Nationale Muziekacademie bij Zoya Kacharskaya. In 1996 won hij de 2de prijs op de Internationale Stasys Vainiunas Pianowedstrijd in Vilnius (Litouwen). In 2000 heeft Vital in samenwerking met het Italiaanse label Agora een CD opgenomen met muziek van Franz Schubert. In 2008 kwam een CD uit in samenwerking met het Nederlandse label EDS Music met muziek van Sergej Prokofiev. Vital is de prijswinnaar van het Emmanuel Durlet Internationale Pianoconcours in Antwerpen (België) en van het Europese Unie Pianoconcours Arcangelo Speranza in Taranto (Italië). Hij is laureaat van het Internationale Chopin Pianoconcours (Tsjechië) en YPF Pianoconcours (Nederland). In 2007 heeft Vital zijn Master opleiding aan het Conservatorium van Amsterdam bij Håkon Austbö afgerond. In 2009 studeerde Vital af aan de Universiteit van Amsterdam (Master Artistic Research programma) bij Naum Grubert. Hij trad als solist op in veel landen in Europa, in Mexico en in de Verenigde Staten. Tijdens de bekende NRC reizen is hij een graag geziene musicus. www.stahievitch.com
Toelichting over het Trio uit 1997 van Jean-Michel Damase
Jean-Michel Damase is als componist bij het grote publiek niet zo bekend. Damase schreef honderden werken voor alle mogelijke instrumenten en bezettingen inclusief zeven opera’s, filmmuziek, stapels etude boeken en vele, vele kamermuziekwerken. En hoewel Damase tijdgenoot is van Xenakis, Cage, Kagel en Takemitsu doen de noten die hij schrijft onmiskenbaar denken aan de Franse Romantiek van de vorige eeuw.
Jean-Michel Damase, geboren in Bordeaux in 1928, komt zoals vele grote componisten uit een muzikale familie. Zijn moeder was de beroemde harpiste Michèle Kahn die werken van Fauré, Ravel en Caplet in première bracht. Damases muzikale talent werd al vroeg duidelijk en reeds toen hij negen jaar was schreef de controversiële Franse dichteres Chéri Colette voor hem ‘Trois Poemes d’Animaux’ met als opdracht deze op muziek te zetten. Zijn muzikale opleiding ging verder onder persoonlijke begeleiding van Alfred Cortot en vanaf zijn elfde studeerde hij piano en compositie aan het Conservatoire de Paris. Op zijn 19ste ontving hij Prix de Rome. Deze Prix de Rome is een prestigieuze aanmoedigingsprijs voor jonge kunstenaars (oorspronkelijk bestaande uit een Franse studiereis naar Rome in 1663), die tegenwoordig wordt uitgereikt in de disciplines architectuur, beeldhouwkunst, compositie, grafiek en schilderkunst. Hoewel Damase als piano solist de hele wereld afreisde en geëerd werd met de ‘Grand Prix du disque’ voor de eerste integrale opname van Fauré’s ‘Nocturnes & Barcaroles’, koos hij al vroeg ervoor zich helemaal toe te leggen op zijn carrière als componist en pedagoog. Een beroemde recensist beschreef zijn werk in de Figaro als volgt: “What a delight, this art that pretends to be simple, and how refreshing it is to partake of such refined writing, ingenious harmony, disturbing modulation, intelligent melisma…”. Damases compositiestijl kunnen we als traditioneel bestempelen: hij borduurt voort op de posttonale stijl van Debussy en Ravel. Zijn muziek is toegankelijk maar niet lichtvoetig en draait om uitgesproken en uitbundige melodische motieven in een uiterst tonale doch harmonisch complexe omgeving. Zijn werken zijn vaak speels en luchtig maar geschreven met een groot respect voor traditie, vorm en ambacht. Of zoals Damase het in zijn eigen woorden zegt: “I prefer sincerity to forced innovation”. De combinatie fluit – harp lijkt wel door Franse componisten te zijn uitgevonden en ook Damase voegde vele stukken toe aan ons repertoire. Hij schreef niet alleen ‘Trois Cadences’ voor het fluit harp Concert van Mozart maar ook twee ‘Sonates pour flûte et harpe’, ‘Variation on a Early Morning pour flûte et harpe’, ‘Trio pour flûte viola et harpe’, Quintette pour flûte, harpe, violon, alto et violoncelle en ga zo maar door. Veel van deze stukken zijn in première gebracht door de fluitist Jean-Pierre Rampal.